gölgeler

baharın deniz feneri

dilinin bilediği hançer

düşlemin uçsuzluğunda tetiklenen yüreğin

bulut kadar toy

suyun inadınca hırçın

hoyrat bir kentte yabankedisi

bir kenti gölgeler defne ağacı

geceye saplanan yoksul zaman

tarih kan kızıl, ateş yakut

teninde kar kristali

hayal perdesine emanet ömrün

suskunluğu yıkar çaresiz iyilik

zekâyı donduran saltanatı

bu kenti gölgeler leylak sürgünü

zalimlerin lütfudur hoşgörü

beyin vebasının o işkence şehveti

kötülüğün özgürlüğü, ruhuna batan kıymık

mağrur ve yaralı duygusal korsan

ne temsil edersin umumun piyesini

ne de teslim edersin ruhunun şifresini

gölgeler kentin pasını bir ıtır kokusu

hüseyin kaplan